یک دکتری انسان‌شناسی می‌گوید: « دانشگاه برای اخراج اساتید زن بهای کمتری می‌پردازد.رسانه‌ها خبر اخراج زنان را کمتر پوشش می‌دهند. وقتی هم که پوشش می‌دهند با این عنوان که یک استاد زن اخراج شد خبر را کار می‌کنند. یعنی انگار جنسیت زن چیزی مضاعف بر استادی او است. در مجموع فضای دانشگاه به گونه‌ایست که انگار اینجا یک قلمروی مردانه است و زن‌ها به عنوان ضمیمه‌ای در این قلمرو مردانه هستند. حتی کارهای روزمره و پیش پا افتاده‌ی گروه اغلب به متقاضیان جذب هیئت علمی خانم داده می‌شود.»

خیلی عجیب و همزمان تاسف‌آور است. شمار استادان اخراجی و تعلیقی و ممنوع از تدریس و... در دانشگاه‌ها روز به روز زیادتر می‌شود، تا جایی که در فهرست‌ها نام بسیاری از ایشان از قلم می‌افتد

انگار قرار است دانشگاه به دانشگاه صدای تعلیق اساتید شنیده شود، حالا استاد گروه موسیقی دانشگاه از تدریس تعلیق شده است، او به خبرآنلاین می‌گوید: «حقوق استادی که ۳۰ سال ثقل موسیقی در هنرهای زیبا بوده را بلوکه کردند. من یک استاد معمولی در هنرهای زیبا نبودم، من خدمتگزار هنرهای زیبا بودم و ۳۰ سال با تلاش‌های خارج از عرف استادی برای گروه موسیقی در هنرهای زیبا زحمت کشیده‌ام.»